Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2012

ανμπορούσαναείχακάτιολόδικόμουγιαπάνταθαήταναυτότοτραγούδι


εφτά μήνες,τρείς μέρες
στο κέντρο της πόλης
η επαφή με το αληθινό
αυτό που πονάει κάθε φορά 
περισσότερο,το ίδιο και ποτέ λιγότερο
τα μάτια
και
η ψυχή
δε θα συνηθίσουν
ίσως ποτέ
.




Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012

ναι..βερολίνο;όχι παρακαλώ ματαιώστε την πρόσκληση,ίσως αργότερα..ευχαριστώ




  
These fields of blurred submemories, 

we thought we 'd rise above 
and get away with a picture. 

You seem so distant, so divine, 
i wish i couldn't care 
sometimes i just need to snap off. 

I feel worn out and tired i feel 
please could you leave me here 
i just got shot by the sweet breeze. 

There is a wall of glass to climb 
to see the other side 
but how shall we take more pictures 

It' s nice to see you here. 
Shoot me now.



ναι αλλά..




Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2012

εναποτατραγουδιατηςζωηςμου


Σε μια πλακόστρωτη γωνιά
βρες τε μου, βρες τε ένα μπαρ
που αγόρια όμορφα του κόσμου
να συχνάζουν
όμως εγώ δεν το μπορώ
πάνω από μέρα ν΄αγαπώ
σ΄αυτήν την πόλη είν' αρκετό
κάποιον μια μέρα ν΄αγαπώ

Βρες τε μου, βρε τε ένα παιδί
να 'ν' η καρδιά του ωκεανή
και ξεριζώστε του τα μάτια
δίχως λύπη
βγάλτε τα μάτια του γιατί
δεν τα χρειάζεται να δει
αυτή την πόλη το χτικιό
που όλοι σε τρώνε ζωντανό