ανμπορούσαναείχακάτιολόδικόμουγιαπάνταθαήταναυτότοτραγούδι

εφτά μήνες,τρείς μέρες

στο κέντρο της πόλης

η επαφή με το αληθινό

αυτό που πονάει κάθε φορά 

περισσότερο,το ίδιο και ποτέ λιγότερο

τα μάτια

και

η ψυχή

δε θα συνηθίσουν

ίσως ποτέ

.

ναι..βερολίνο;όχι παρακαλώ ματαιώστε την πρόσκληση,ίσως αργότερα..ευχαριστώ

  

These fields of blurred submemories, 

we thought we 'd rise above 

and get away with a picture. 

You seem so distant, so divine, 

i wish i couldn't care 

sometimes i just need to snap off. 

I feel worn out and tired i feel 

please could you leave me here 

i just got shot by the sweet breeze. 

There is a wall of glass to climb 

to see the other side 

but how shall we take more pictures 

It' s nice to see you here. 

Shoot me now.

ναι αλλά..

εναποτατραγουδιατηςζωηςμου

Σε μια πλακόστρωτη γωνιά
βρες τε μου, βρες τε ένα μπαρ
που αγόρια όμορφα του κόσμου
να συχνάζουν
όμως εγώ δεν το μπορώ
πάνω από μέρα ν΄αγαπώ
σ΄αυτήν την πόλη είν' αρκετό
κάποιον μια μέρα ν΄αγαπώ

Βρες τε μου, βρε τε ένα παιδί
να 'ν' η καρδιά του ωκεανή
και ξεριζώστε του τα μάτια
δίχως λύπη
βγάλτε τα μάτια του γιατί
δεν τα χρειάζεται να δει
αυτή την πόλη το χτικιό
που όλοι σε τρώνε ζωντανό