αμφιβολία.σ.

ο ουρανος
και η θαλασσα και ο ουρανος
η θαλασσα/
λεξεις που επαναλαμβανεις
μερη που κατοικεις
τα μερη που χανεις/
η ζωη στην ακινησια
η ταχυτητα στην αποκριση της/
απο τοτε
ο,τι σε κατοικησε
υπαρχει εδω
και εσυ δεν υπαρχεις εδω
και μετα παλι υπαρχεις/
για να αρκει μονο να προλαβεις
αυτο που θα φυγει
να εστιασεις σε μια στιγμη
πριν να φυγει/
οι εικονες που αναζητουσες
οπως εκεινη η εποχη
και παλι ηρθαν
οπως οι αναμνησεις
που κρατησαν μακρυα
τις τωρινες τις μερες/
οι δυο γραμμες
οι λεξεις που κατοικουσαν αυτες
που ενωνονται παντα στον οριζοντα
ο ουρανος
και η θαλασσα σου
τα μερη που μου δειχνες
και ηθελα λιγο να ειχα απο αυτα
για νασου χαρισω/
υστερα παλι εφυγες
μου ειπες θα περασει
για να σαι παλι μαζι
πιο κοντα
για μια μερα μονο
να επιστρεψεις
ετσι που να μαστε ιδιοι παλι
και μετα να αρχισεις να χανεσαι/
θα εξαφανιστεις
οπως εκεινο το βραδυ
για να επιστεφεις
οπως καθε πρωι/
ενα κομματι για να δακρυσει
μελη απο κοινο σωμα
στην ενωση της εικονας
στο τελος της θαλασσας
ο ουρανος του κοσμου
οι ανθρωποι του κοσμου
το κεντρο σου
και το δικο μου
καθε κεντρο
του χρονου το κεντρο
που μετα αλλαζει
οπως καθε φορα
και επαναλαμβανεται/
ετσι που οι δρομοι μας
θα γινουν ιδιοι
για να διασταυρωθουν
ετσι
που θα ναι ιδιοι παλι
και μετα να χαθουν
οπως οι μερες μας/
ετσι που θα περασεις
απο το ιδιο μερος
και δεν θα θυμασαι
και θα περασεις παλι
μα δεν θα θυμασαι
θα σβησουν οι αναμνησεις
οι ισοβιες υποσχεσεις
ισοβιες λεξεις
μετα περασαν/
ετσι και εσυ
μεχρι το πρωι
θα περασει η νυχτα
θα περασεις και εσυ; /
μα, οχι , εισαι εδω ακομη .

ε και τελοσπάντων παραδεχτείτε το οτι είστε εγωιστές

υπερρεαλιστικές μέρες

υπάρχουν μέρες που σε σημαδεύουν
και προσπαθούν να σε πείσουν
να τους ακολουθήσεις
σε αυτή την αρρωστημένη ηθική
της καθημερινότητάς τους
1.

δεν πονάει

να κοροιδεύεις πάντα τον εαυτό σου
να συγχωρείς πάντα τον εφιάλτη σου
να ερωτεύεσαι μόνο στο μυαλό σου
να ονειρεύεσαι μόνο στον ύπνο σου
να μη ζεις περισσότερο απ'όσο σου αναλογεί
να μη γίνεσαι βάρος στην πρόοδο
να προδίδεις πάντα την καρδιά σου
να εκφράζεσαι πάντα με τον συνηθισμένο τρόπο
και να είσαι για πάντα προφανής
the boy.

μια καρδιά στο τσιμεντένιο χάος

 

εγώ αυτό βλέπω όταν βγαίνω στο μπαλκόνι μου

πες την αλήθεια

Θέλουν μόνο να ευνουχίσουν τον κόσμο
Να καθαρίσουν μια για πάντα αυτό το δρόμο
Από ιδέες, αξίες, δικαιώματα, γνώμη
Πας να ξεφύγεις, όμως τώρα θα πληρώσεις

Η βία των δρόμων είναι δικό τους στοίχημα
Η άσκηση βίας είναι δικό τους επίτευγμα
Όσο σκληρά κι αν σου έχουν φερθεί
Διάλεξε όποιο δρόμο θέλεις, όμως μην παραιτηθείς

Η αφομοίωση των μέσων είναι ρατσισμός
Μας επιβάλουν να γίνουμε μαζικός εμετός
Ήδη οι πόλεις νιώθουν η μία απέχθεια για την άλλη
Χτίζουν εμπορικά κέντρα για να πάρουν τη σκυτάλη
Απ' το παράθυρό μου δεν είδα ποτέ δέντρα
Παρά μόνο μια γέφυρα που περνούσαν τρένα
Έβγαινα στους δρόμους με τη σκέψη να σε γνωρίσω
Μέχρι που έπεφτα από τοίχο σε τοίχο

πες τα

έτσι,γιατί μ'αρέσει

Κάνω τη τσάρκα μου περνώ
για σε μικρό μελαχρινό,
από τη γειτονιά σου
για τα γλυκά τα μάτια σου
και για την εμορφιά σου

Νόστιμο μικρό τρελό μου,
μάγκικο μελαχρινό μου

Γιατί δε βγαίνεις να σε δω
που ξέρεις πόσο σ' αγαπώ,
κρυφά από τη μαμά σου
μελαχρινό με τρέλανες
με τη γλυκιά ματιά σου
με τρέλανες μελαχρινό
με τη γλυκιά ματιά σου

Μάγκικο τρελό μικρό μου
κορμί μελαχρινό μου

Ένα γλυκό φιλάκι σου
βγάλε απ' το στοματάκι σου,
μη θες να με παιδεύεις
εσύ για μένα είσαι γιατρός
εσύ θα με γιατρέψεις

Νόστιμο μικρό τρελό μου,
μάγκικο μελαχρινό μου

εαυτός

Είναι πάντα νύχτα. Αλλιώς  δεν θα είχαμε ανάγκη το φως

ακορντεόν

Θέλω ένα κορμί άθικτο,
ένα κορμί καθαρό
να σκαλίσω πάνω του την ιστορία μου
Μια καρδιά αθώα,
παιδική, ανυποψίαστη
Να την ακούω σιγά σιγά
να πρωτομουρμουρίζει
τις πρόστυχες μελωδίες μου

να θυμηθώ να μουτζώσω Τον Κόσμο

για τα ψέματα που μου λέει/για τη βλακεία που κουβαλάει/για την απολυτότητα στη σκέψη/για τη σαπίλα που κυριαρχεί/για τα αρρωστημένα μυαλά/για το πάρτυ των ηλιθίων/για την έλλειψη ουσιαστικής επικοινωνίας/για την ισχυρογνωμοσύνη κάποιων/για την αποξένωση/για την απουσία σημαντικών ανθρώπων/για τον ξαφνικό θάνατο/για τις ωραίες μέρες που δεν έρχονται/για το πόσο γρήγορα σε ξεχνάνε/για το πόσο δύσκολα ξεχνάς/για τα αιώνια "ρομάντζα"/για την αγάπη που δε δέχονται/για αυτόν που σε αντικαταστεί/για αυτούς που νομίζουν οτι ζούνε σε άλλη εποχή/για τους κενούς ανθρώπους/για τον καθημερινό φόβο/για το αστικό άγχος/για τον ρατσισμό στη σκέψη/για τα πράγματα που θες να πεις και οι συγκυρίες δε σε αφήνουν/για τους χωρισμούς/για το οτι δεν γίνεται κάτι/για τον χαμό του σκύλου/για τους εγωιστές και τους κολλημένους/για τον έρωτα που φεύγει/για αυτόν που δεν έρχεται/για την αγάπη που λένε οτι μένει μέσα μας για πάντα/για τα ποιήματα που μισώ/για την trash tv/για το Ελληνικό Πανεπιστήμιο/για τα μουχλιασμένα άτομα των Πανεπιστημίων/για τις ταινίες που δεν είδα/για τη δουλεία που δεν βρήκα/για τις βόλτες που δεν πήγα/για τα λόγια που δεν άκουσα/για τα λόγια που άκουσα/για την έλλειψη ιδεών/για την Αθήνα που βρωμάει

παλία ιστορία.