Επεστρεφε συχνα και παιρνε με,
αγαπημενη αισθησις επεστρεφε και παιρνε με-
οταν ξυπνα του σωματος η μνημη,
κ'επιθυμια παληα ξαναπερνα στο αιμα,
οταν τα χειλη και το δερμα ενθυμουνται,
κ'αισθανονται τα χερια σαν ν'αγγιζουν παλι.
Επεστρεφε συχνα και παιρνε με την νυχτα,
οταν τα χειλη και το δερμα ενθυμουνται...
αγαπημένο ποιήμα του Καβάφη
Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010
Σάββατο 10 Ιουλίου 2010
Kαλοκαίρι,με τη φέτα το καρπούζι στο να χέρι
με φιλιά μισολιωμένα, καλοκαίρι..!!!θυμήσου το λιμάνι του Πειραιά,το καράβι όταν σαλπάρει,τα ξεκαρδιστικά γέλια στο κατάστρωμα,τον ήλιο που λαμπιρίζει στη θάλασσα,τα επιφωνήματα με το που φτάνεις στο νησί...Και μετά θυμήσου το αντηλιακό καρύδα που είναι το αγαπημένο σου,την άμμο που παντα καίει τα πόδια σου,τις εκατομμύρια θαμμένες γόπες που όταν ήσουν μικρός προσπαθούσες να τις δαγκώσεις και σε κυνήγαγε η μάνα σου,τον ήχο των κυμάτων,τις τούμπες underwater,τους φτασμένους ρακετόφιλους,τον ύπνο πάνω στην πετσέτα,τις μπουρμπουλήθρες που σε νευρίαζαν,την αρμύρα πάνω στο σώμα σου, το γαλάκτωμα σώματος μετά το μπάνιο,το μαυρισμένο σου δέρμα,την χωριάτικη,τα παγωμένα γεμιστά της γιαγιάς,τα τζιτζίκια το μεσημέρι,την βανίλια(υποβρυχίο) που δε κατέφερες να φας φέτος,την ετοιμασία για την βραδυνή έξοδο στη Χώρα,το αεράκι,τη μυρωδιά απο το αντικουνουπικό φιδάκι,τα έντονα βλέμματα,το "γκρικ"καμάκι που θα υφίσταται φορ εβερ,τις αγκαλιές κατω απ'την πανσέληνο,τα ανοιχτά παραθυρόφυλλα το βράδυ και τη μόνιμη λάμψη του φεγγαριού στη θάλασσα...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)