αμφιβολία.σ.

ο ουρανος
και η θαλασσα και ο ουρανος
η θαλασσα/
λεξεις που επαναλαμβανεις
μερη που κατοικεις
τα μερη που χανεις/
η ζωη στην ακινησια
η ταχυτητα στην αποκριση της/
απο τοτε
ο,τι σε κατοικησε
υπαρχει εδω
και εσυ δεν υπαρχεις εδω
και μετα παλι υπαρχεις/
για να αρκει μονο να προλαβεις
αυτο που θα φυγει
να εστιασεις σε μια στιγμη
πριν να φυγει/
οι εικονες που αναζητουσες
οπως εκεινη η εποχη
και παλι ηρθαν
οπως οι αναμνησεις
που κρατησαν μακρυα
τις τωρινες τις μερες/
οι δυο γραμμες
οι λεξεις που κατοικουσαν αυτες
που ενωνονται παντα στον οριζοντα
ο ουρανος
και η θαλασσα σου
τα μερη που μου δειχνες
και ηθελα λιγο να ειχα απο αυτα
για νασου χαρισω/
υστερα παλι εφυγες
μου ειπες θα περασει
για να σαι παλι μαζι
πιο κοντα
για μια μερα μονο
να επιστρεψεις
ετσι που να μαστε ιδιοι παλι
και μετα να αρχισεις να χανεσαι/
θα εξαφανιστεις
οπως εκεινο το βραδυ
για να επιστεφεις
οπως καθε πρωι/
ενα κομματι για να δακρυσει
μελη απο κοινο σωμα
στην ενωση της εικονας
στο τελος της θαλασσας
ο ουρανος του κοσμου
οι ανθρωποι του κοσμου
το κεντρο σου
και το δικο μου
καθε κεντρο
του χρονου το κεντρο
που μετα αλλαζει
οπως καθε φορα
και επαναλαμβανεται/
ετσι που οι δρομοι μας
θα γινουν ιδιοι
για να διασταυρωθουν
ετσι
που θα ναι ιδιοι παλι
και μετα να χαθουν
οπως οι μερες μας/
ετσι που θα περασεις
απο το ιδιο μερος
και δεν θα θυμασαι
και θα περασεις παλι
μα δεν θα θυμασαι
θα σβησουν οι αναμνησεις
οι ισοβιες υποσχεσεις
ισοβιες λεξεις
μετα περασαν/
ετσι και εσυ
μεχρι το πρωι
θα περασει η νυχτα
θα περασεις και εσυ; /
μα, οχι , εισαι εδω ακομη .