Aιώνιος Έφηβος

Τί κι αν μετρώ μοναχά λιγοστά χρόνια
επιβίωσης, γνωριμίας μες στο κόσμο;
Νιώθω πως θέλω να καταφέρω
ό,τι οι άλλοι αδυνατούν να επιτεύξουν ˙
-γιατί αν μπορούσαν θα το έκαμαν- .
Στα φανερά, κανείς δε με βαστάει
και τίποτα δε με εμποδίζει,
όμως ήδη γνωρίζεις πως
θα μπορούσα να απαριθμήσω ατέλειωτες προτεραιότητες.
Είναι όλα εκείνα τα εφόδια
που θαρρώ πως θα μου επιφέρουν κάτι ‘’καλό’’.
Πόσο θα ‘θελα να διαψεύσω τους γύρω μου! ,
να ξεγελάσω την ανήσυχη πλευρά μου
και να υπερασπίζομαι για πάντα πως είμαι διαφορετικός…
Να περιστρέφομαι σε μια πλάνη
πως αυτός ο κόσμος δε με χωράει,
δεν είναι έτοιμος για τα οράματα, τις πεποιθήσεις μου.
Πόσο θα ‘θελα να ήμουν ένας αιώνιος έφηβος,
μια εξαίρεση.. ώστε να άλλαζε επιτέλους
ο κόσμος ετούτος! 

Ν.Μ